Emmertje

Was het niet van plan en misschien had ik het wel van plan moeten zijn, maar ik was het niet en waarom niet kan ik niet zeggen. Maar toch deed ik het! Maandag naar het eerste Sinterklaasjournaal kijken! Natuurlijk omdat ik Dieuwertje Blok graag zie. Ik vind haar enorm geruststellend en voor mij mag ze alle journaals presenteren. Er is niemand die het grote en kleine nieuws zó innig kan delen. Als iets erg is, vindt ze het namens ons écht erg en een mooi en leuk bericht maakt ze nog mooier en leuker. 
In het Sinterklaasjournaal is het altijd érg druk, ik herinner me dat van vorige jaren, en het is nauwelijks veranderd. Het fijne is dat Dieuwertje Blok daar op een aangename manier een beetje last van heeft, net als wij. Uiteraard spreek ik hier als volwassene, hoe de kinderen het allemaal beleven, geen idee. Daar maak ik me wel zorgen over.
Toen ik de televisie na het Sinterklaasjournaal uitzette en naar mijn werkkamer liep, merkte ik dat ik niet meteen kon zeggen wat ik allemaal gezien had. Het was niet alleen druk, maar ook veel. Ik probeer het dan op te schrijven. Dat helpt. 
Ik noteerde twee kwesties: er was iets storend op de kade van Zaandijk aan de hand. Had met de aankomst van de stoomboot te maken. Aankomstverslaggever Jeroen Kramer liep er ongerust rond en op een steiger was een man geheimzinnig met een emmertje in de weer. Tijd om erover na te denken kregen we niet, want Dieuwertje schakelde over naar de stoomboot die nog niet vertrokken was uit Spanje
Waarom niet? Sinterklaas was nog niet aan boord! De nieuwe Hoofdpiet deed er laconiek over, maar als ik kind was zou ik in de ban komen van wilde paniek. Gisteren keek ik niet. Uit zelfbescherming.Vanavond weer.