Eten

Een ideetje dat even omhoog werd gegooid en daarna meegenomen door de zomerwind. Dat was het, dacht ik, het plan Prinsjesdag `leuker’ te maken. Maar het is serieus! Achter de schermen wordt er hard aan gewerkt!
Ik schreef toen al: laat het alsjeblieft zo blijven. Het bezwaar is blijkbaar dat het een dag van ceremonie en traditie is. Nou en? Natuurlijk, het is allemaal nogal stijfjes, die koetsen, koningshuisfans die van heinde en ver komen, de mutsige gesprekjes met hen in het journaal, de saaie troonrede. De boel begint een beetje te leven als politici commentaar leveren op wat de koning zojuist meestal matig heeft voorgelezen. En de hoedjes natuurlijk. Daar wordt graag enorm tuttig over gepraat. Wat komt er dit jaar op al die hoofden te staan?
Dat is allemaal juist prima! Voorspelbaarheid kan vervelend zijn, maar ook lekker, omdat woord maar eens te gebruiken, hoewel misschien niet helemaal van toepassing op Prinsjesdag. Ik bedoel hier: lekker rustgevend. En ook op een vreemde manier spannend, want er moet niets gebeuren dat die keurige orde verstoort.
Als het om openbare gebeurtenissen gaat, zijn we bang voor voorspelbaarheid. Bang voor te weinig `beleving’, want dat is altijd het toverwoord: beleving. 
Je hoort weinig over de ideetjes waarover achter de schermen wordt gebrainstormd, maar soms lekt er iets uit. Gisteren las ik: muziekoptredens, theater en foodtrucks. En ja, ook ontmoetingen tussen het koningspaar en het publiek. Voor dat laatste is er toch al een dag? En het koningspaar doet dan ook dankbaar mee met leuke spelletjes.
Zodra de foodtrucks in beeld komen, zie je meteen lange rijen die landerig op eten wachten. En dan weet je: zit wel goed met de beleving!