Fonteintje

Stom dat ik nog steeds niet weet wat ik moet voelen als het mis met me is. Wanneer wordt kuchen hoesten? Ik luister voor mijn doen gehoorzaam naar de overheid, blijf dus meestal contactloos binnen en probeer er daar zoveel mogelijk van te maken. Ook was ik regelmatig mijn handen. Paar dagen geleden hoorde ik dat je dan Happy Birthday moet zingen. De duur van het verjaardagsliedje is ook de tijd die je aan het wassen van de handen moet besteden. 
Was even wennen in het begin, bij het aanrecht. Ik zing dat liedje nooit in mijn eentje, maar nu wel, meestal zacht, maar soms ook enthousiast omdat het inmiddels een lied is geworden waarin ik zin heb. Er zijn ergere liedjes te bedenken bij het wassen van je handen (`Heb je even voor mij’). 
Bij Happy Birthday denk ik graag aan hartelijke momenten. Handen wassen vind ik geen popelende bezigheid, maar zo wordt het nog wat. 
Gisteren wandelde ik kort door het park hier in de buurt. Je hebt dan toch het gevoel dat je de overheid belachelijk maakt, zelfs dat je een beetje illegaal bezig bent. De mensen die ik tegenkwam, keken ook zo naar me, maar misschien beeldde ik me dat in, opgejaagd door schuldgevoel. Bovendien: zij liepen daar toch ook!
Bij de ingang van het park (tevens uitgang – alles is maar hoe je het bekijkt) staat een fonteintje en toen dacht ik aan de overheid en waste ik mijn handen. Dat ik daarbij Happy Birthday zong, luid dit keer, had ik pas in de gaten toen een moeder met kind me angstig gadesloeg. Ze duwde het meisje haastig voor zich uit. 
Ergens hoorde ik ook dat Het De week Van De Lentekriebels is. Kunnen we dit jaar weinig mee. Daarom maar een keer of tien per dag onze verjaardag vieren. Lang zullen we leven!