Fris

In de supermarkt hangt boven de tomaten een foto van een man en een vrouw. Ze lachen en zwaaien naar ons met bedauwde vingers. Daaronder staat dat het Bob en Miranda zijn, uit Hindeloopen, en dat ze de tomaten speciaal voor deze supermarkt, speciaal voor ons hebben laten groeien. Dat laatste staat er iets anders, maar ik probeer het zo te onthouden. Er wordt ook nog gemeld dat Bob en Miranda van eerlijke kwaliteit houden. Heb ik hier last van? Nee, ik denk wel iets, maar weet niet wat. Heb ik vaker. 
Ik denk niet dat het onzin is en dat Bob en Miranda helemaal geen Bob en Miranda heten en ook niets met tomaten hebben, maar twee mensen zijn die door een reclamebureau worden betaald. Waarom zouden Bob en Miranda uit Hindeloopen geen tomaten kweken en dan niet voor een anonieme doelgroep in een voorstad van Luik, maar speciaal voor ons? 
Ik vraag me af of ik de tomaten ook gekocht zou hebben als er niet bij stond dat ze van Bob en Miranda waren. Denk ik nog aan Bob en Miranda als ik straks de tomaten in de sla snijd? Waarschijnlijk heb ik wel het gevoel dat ik goed bezig ben, fris en gezond. Belangrijk! 
Met melk gaat het op sommige plekken ook al zo. Dat je kunt zien van welke koe de melk afkomstig is. Met de naam van de koe dus. Lijkt me een hele administratie. Of je telkens melk van dezelfde koe kunt kopen, is nog niet helemaal duidelijk.
Dat is waarschijnlijk net iets te veel werk. Bovendien moet iedereen van de koe kunnen genieten als die topmelk produceert. De melk zit in flessen, uiteraard. Er staat geen foto van de koe op, vrolijk zwaaiend vanuit een enorm groen weiland.
Dit soort melk heet een `speciaalproduct’. Wat natuurlijk veel zegt over de andere producten.