Frisdranken

Je hoort nog maar zelden dat er ergens een potloodventer is gesignaleerd. Laatst moest ik zelfs aan iemand uit de generatie na mij uitleggen wat dat was. Het waren vaak treurige mannen met een lange regenjas aan en die gingen dan meestal ergens in de vrije natuur staan en als er dan een vrouw of meisje passeerde, sloegen ze die regenjas open en bleken ze geen broek aan te hebben, ook geen onderbroek. Misschien is deze vorm van expressie verdwenen onder het zand van de tijd.
Het gaat nu via het mobieltje. We lezen dat Marc Overmars foto’s van zijn geslacht verstuurde. Ook een vorm van potloodventen. Marc Overmars en mannen die dat doen, zijn natuurlijk ook treurig, maar toch anders treurig dan de mannen met de lange regenjas. Autoritair treurig. Tijden zijn veranderd.
Ik heb veel fantasie en er komt tot mijn vreugde nog steeds dagelijks meer leven in, maar toch kan ik me alleen maar een schrale voorstelling maken van het moment waarop je besluit een foto van je geslacht te maken. Je zit achter je bureau aangenaam te mijmeren over de receptioniste. Dan doe je je broek uit, brengt je geslacht op orde, maakt er een fotootje van en dat dan hup naar de receptioniste die op dat moment een vertegenwoordiger in frisdranken de weg wijst. Je kunt natuurlijk ook een foutje maken waardoor de afbeelding terechtkomt bij de loodgieter die je die ochtend hebt gebeld vanwege lekkage in bijkeuken. Maar goed, in de meeste gevallen zal het goed gaan. Wat verwacht je dat de receptioniste denkt?
Van een potloodventer werd altijd gezegd dat hij zich schuldig had gemaakt aan schennis van de eerbaarheid. Zou nu iets te deftig klinken. Toch is het een sterk en waardig woord, eerbaarheid.