Functioneren

Een fascinerende beroepsgroep is die van de adviseurs. De consultancybureaus. Het gaat niet goed binnen een bedrijf of instelling, hup, er wordt een adviseur in de arm genomen, een man of vrouw die met wakkere oogopslag, kordate tred en een laptop onder de arm de werkvloer betreedt en na drie dagen alvast met één advies komt: “Jullie moeten leren beter te luisteren naar elkaar. Horen jullie: luis-ter-en.” En de kassa rinkelt parmantig.
De overheid is ook een spons wanneer het om externe onderzoeksbureaus gaat. Ja, om de haverklap moet het `eigen functioneren’ onafhankelijk worden onderzocht. Het vermogen zelf kwesties op te lossen is verschraald en het is natuurlijk ook gemakzucht: zie je dat we wel degelijk op een oplossing uit zijn, we hebben immers een extern onderzoeksbureau ingeschakeld. Het zijn andere woorden voor: wij trekken onze handen er vanaf. Weer een ander woord: slap.
Het is bekend wat de overheid voor die adviseurs over heeft. Waarschijnlijk zou de overheid dat liever voor zich houden, maar dat kan niet, want er is een wet die Wet Open Overheid heet, en daar kan men niet onderuit. Zijn niet de cijfers van vorig jaar, maar van 2022: 201 miljoen. Misschien is dat niet veel, maar ik vind van wel.
Voorbeeldje: de mondkapjesdeal met Sywert van Lienden. Zou eerst voor niks zijn, maar hé, er kwam toch een rekening, forse. Hoe kan dat nou? Consultancybureau gebeld. Onderzoek (`gang van zaken tegen het licht houden’). Je hoeft niet eens voor adviseur gestudeerd te hebben om vast te stellen dat de boel is opgelicht. Laten we zeggen een dag werk, vooruit een week, voor alle zekerheid een maand. Kosten 1,3 miljoen euro. 
Misschien is dat niet veel, maar ik vind van wel.