Geïnvesteerd

Het kunnen kleine dingen zijn die erin hakken. Maar ja, wat is klein? Ik lees dat een rijbewijs meer dan 3000 euro kost. Twee jaar geleden was dat minder, 600 om precies te zijn, dus 2400 euro. En of het nog niet genoeg is staat er ook nog bij dat kandidaten 43 lesuren nodig hebben.
Als de dag van gisteren. Zo heet het. Als de dag van gisteren herinner ik me mijn rijlessen. Niks 3000 euro. Ik wil er liever niet aan denken, maar als ik dat toch doe, denk ik: viervoudige ervan. Minstens.
Dat rijbewijs heb ik een jaar of twintig. Twee keer was ik daarna niet goed bezig, botsing op een vrij leeg parkeerterrein waarover ik het niet wil hebben, en onlangs harde confrontatie met een boom, omdat ik bleef haken aan een kapot rubberen matje voor de pedalen. Valt mee.
Maar voordat ik dat allemaal mocht veroorzaken heb ik bijna twee jaar lessen gevolgd. Twee jaar! Halverwege vond ik: heb er nu zo veel in geïnvesteerd, het mag niet zonde van het geld zijn. 
Mijn rijlerares was een parmantige vrouw die slopende opvattingen had over de samenleving. Lang hield ze zich in en ik was te geconcentreerd, hoorde alleen haar aanwijzingen (`Dadelijks rechtsaf’, `Rechtdoor op de rotonde’), maar na anderhalf jaar ging ze los. Als een gesluierde vrouw overstak, zei ze: `Geef maar gas. Dat zal die Fatima leren.’ Ik protesteerde op volle kracht tegen deze aansporing, maar dacht ook laf: nog even doorzetten, gewoon volhouden. Deed ik, door felle ruzies heen. 
Toen ik geslaagd was, vond ze dat we dat moesten vieren en dat ze best bij me wilde blijven slapen, na een paar flessen wijn. Vond ik te veel van het goede dat niet echt goed was.
Ongeveer 12000 euro. Ha! Verdeeld over 20 jaar: koopje!