Gebaar

Stom dat ik er niet aan gedacht had, maar Koningsdag gaat natuurlijk door dit jaar. Woorden die erbij horen: eindelijk weer. Ander woord: uitlaatklep.
De foto gisteren op pagina 3 van deze krant kwam hard aan. Ik houd niet van massale bijeenkomsten, ook niet van de kleur oranje, ligt dus aan mij. Ook de kop boven het artikel hakte erin: dat we gaan feesten `met Oekraïne in het achterhoofd’. Ik snap de goede bedoelingen, maar laten we alsjeblieft niet raar doen.
Was geïnteresseerd in hoe raar. De burgemeester van Maastricht, waar de Koninklijke familie gaat slenteren, zegt het raak: “Koningsdag is een nationaal feest van saamhorigheid, van vrijheid en gezamenlijkheid. Wij zijn van mening dat we dat juist nu moeten uitstralen.”
Ja, Koningsdag is een opiniërende, inhoudelijke manifestatie. Poetin zal er geschrokken van opkijken.
De man die de dag in Maastricht gaat regisseren, artistiek leider van het plaatselijk toneelgezelschap, zegt: “We denken nog goed na over het toevoegen van een gebaar naar Oekraïne.”
Benieuwd naar die gebaren. Natuurlijk zullen er overal potjes staan voor `een gulle gift’, café-eigenaren maken hun pilsjes tikkeltje duurder en dat dubbeltje gaat dan naar de vluchtelingen, dat soort gebaren waarschijnlijk. Ik bagatelliseer niks, maar het land kan ook zeggen: we willen gewoon feesten, klaar, dak eraf. Niet net doen alsof het anders in.
En de vluchtelingen? In de opvangcentra zal de televisie aan staan. Ze zien dus dat onze vorst op het marktplein van Maastricht grappig staat te jongleren. 
Paar dagen later gaat het land weer op slot. Corona-uitbraak. Overheid laat weten risico bewust te hebben genomen. Niemand kan het uitleggen. Koningsdag 2022 ook niet.