Geheim

Soms lees ik een artikel over namaakvlees, dus geen echt vlees, en dan voel ik lichte fascinatie en vraag me daarna even af waaróm je dat zou willen eten. Je bent tégen vlees, vanwege het milieu, vanwege leed dat dieren wordt aangedaan, en eet het daarom niet. Begrijpelijk. Maar waarom dan wel iets dat op vlees lijkt en ook vaag naar vlees moet smaken? Of de vergelijking met bier zonder alcohol opgaat, weet ik niet. Je drinkt dat niet omdat je tégen echt bier bent, misschien tegen alcohol, maar ik vind het toch iets anders, er zit een ándere ideologie achter. Misschien moet ik daarover eens nadenken, waaróm ik dat vind. Als ik geen andere dingen aan mijn hoofd heb. 
Op mijn bureau ligt een artikel over de vega-rookworst. Ik eet niet vaak vlees en bijna nooit een rookworst of een gedeelte ervan. Dus ook geen vega-rookworst. Ik lees dat er min of meer alles mis mee is wat er maar mis mee kan zijn. Ja, eigenlijk is de worst niet te eten. Helder. 
Wat me zo interesseert wat iemand dénkt die een namaak rookworst koopt. Wat natuurlijk kan is dat je van plan bent een echte te kopen, maar ineens door je heen schiet: kom op, zeg, denk eens aan die dieren! Uitstekende gedachte. Maar wat brengt je er dan toe een namaak worst te kopen waarvan de smaak nauwelijks lijkt op die van een echte? Zit je dan in een overgangsperiode? Ben je langzaam aan het vertrekken uit je leven als vleeseter? Of wil je toch symbolisch bij de groep liefhebbers van echte rookworst blijven horen? In dat laatste geval: wat gaat er dan door je heen? Of wil je geheim houden dat je tegen vlees bent? 
Ik stel dit zonder ironie aan de orde, ik ben geïnteresseerd. En na de punt na `geïnteresseerd’ weer wat minder.