Gelijk

Nooit zeggen dat iets komt `door een samenloop van omstandigheden’, want er is altijd sprake van een samenloop van omstandigheden. Je hebt ze niet altijd in de gaten, die omstandigheden, maar ze zijn er wel, zelfs als je in diepe rust bent. We leven nu eenmaal te midden van omstandigheden. Die zijn onvermijdelijk.
Ik las dat minister Faber nog maar één woordvoerder over heeft. Ze had er eerst drie. Een vertrok uit eigen beweging. De ander werd op verlof gestuurd, wat niet enorm vrijwillig klinkt. O ja, het heet: een samenloop van omstandigheden.
Minister Faber heeft helemaal geen zin in woordvoerders. Ook niet in een politiek assistent. Die mensen vragen allemaal om communicatie en de minister heeft wel iets anders aan haar hoofd. Alsjeblieft niet te veel ambtenaren om haar heen, want er zit er vast een bij die lekt. Zoals laatst over die borden die in asielcentra zouden komen te hangen: “Wij werken aan uw terugkeer.” Die had de minister op werkbezoek in Denemarken gezien. Daar waren echter helemaal niet van die borden. De minister had alleen maar gedácht dat ze die had gezien. Dat zei ze niet toen dat aan het licht kwam. De bewindsvrouw houdt er niet van een foutje toe te geven. Ze is iemand die altijd gelijk heeft, nee, nee, nog bondiger: ze IS haar gelijk.
Ben zo benieuwd hoe er later over deze periode geschreven wordt, bijvoorbeeld over mevrouw Faber, iemand zonder enige bestuurlijk ervaring, zonder sociale vaardigheden, zonder een spatje empathie en toch op een van de hoogste posities van het land aan het werk gezet en belast met de zorg voor mensen die niet meer weten waar ze het moeten zoeken.
En één woordvoerder, die niet weet hoe het woord te voeren, want wat te zeggen?