Genieten

Waar las ik het? Ik heb het in ieder geval onthouden, omdat ik lichte paniek voelde. Dit: sommige planten beginnen al te bloeien en lopen zo 5 weken voor op de gemiddelde ontwikkeling van 50 jaar geleden en 2,5 week op het gemiddelde van de afgelopen 19 jaar. 
Waarom het me interesseerde, weet ik ook niet, maar ik las het een paar keer. De lichte paniek kwam door de herinnering aan de lagere school, waar je minstens een keer per week dit soort sommen kreeg, met slotvragen als: Hoe oud is Klaas als Jan 43 wordt? Of: Hoe laat komt Piet in Utrecht aan als Bert er al 2 uur eerder is gearriveerd? Ik kwam niet eens aan een antwoord toe, want ik moest alle zeilen bijzetten om de tekst te begrijpen.
Wat het bericht wil zeggen: het is vroeg lente dit jaar. Zeg het dan zó, denk ik dan, het zijn zulke fijne woorden: het is vroeg lente dit jaar. Net zoals in 2008 en 2016. Dat laatste heb ik niet onthouden, maar staat ook in het bericht. Het waren de vroegste lentes ooit, die van 2008 en 2016. En dit jaar dus. De kniesoor in mij sputtert dat er maar één lente de vroegste ooit kan zijn, maar als het over de lente gaat, moet je niet zeuren.
Het duurt niet lang of we zien de eerste foto van een groot terras in de zon vol zeer gezonnebrilde terraszitters met hun mobieltjes die zich daar bevinden alsof ze nooit zijn weggeweest, vaag norsig door het oponthoud van een winter die niets voorstelde. In de tekst onder de foto woorden als `lentezonnetje’ en `genieten’. 
In het journaal natuurlijk beelden van terraszitters die naast het net vissen en ontgoocheld naar een plaatsje zoeken. Kort gesprekje: “Nergens plaats helaas.” 
Ondertussen sluipt het virus naderbij. Mondkapje op terras wordt hip.