Geruststellend

Het had me niets verbaasd als Arnold Karskens verslag had gedaan van de intocht van Sinterklaas. Maassluis was immers een oorlogsgebied geworden. Je wordt er vooral bedroefd van, meer nog dan kwaad. Maar gelukkig was het allemaal geruststellend.
Jeroen Kramer was als altijd in topvorm, Sinterklaas ook, de burgemeester van Maassluis ook en niet te vergeten de vrouw van de burgemeester, voor wie het, geloof ik, allemaal wat snel ging, maar waarschijnlijk heb je dat al gauw in Maassluis. Volgens mij viel er op de Pieten ook niets aan te merken, je zag ze in diverse kleuren en ze gedroegen zich onderhoudend. Meer kan ik er niet over zeggen, want voordat ik er goed over kan nadenken, moet ik beveiliging bij mijn voordeur regelen.
Het meest geruststellend was natuurlijk Dieuwertje. Ik heb mezelf op rantsoen gezet, ik ga niet iedere dag naar haar kijken, want dan word ik optimistischer dan strikt reëel is. Alles aan haar is in orde. Rond haar ook, bijvoorbeeld de tafel waaraan ze zit, met snoep erop en gezellige dingen.
Vorige jaren uitte ik mijn soms mijn bezorgdheid over ingewikkelde kwesties die in het Sinterklaasjournaal rond Sinterklaas werden bedacht. Er was dan iets kwijt, het paard of een belangrijke sleutel of een hooggeplaatste Piet. Die bezorgdheid is voorbij. Sterker nog, het kan me niet ingewikkeld genoeg zijn. Zaterdag bespeurde Dieuwertje onrust in het Pietenhuis, want er waren daar pakjes waar niets in zat, en als er dan ook pakjes kwamen met wel degelijk inhoud, dan zorgde dat voor verwarring. Dieuwertje was er gespannen van. En dat is ze namens ons allemaal! Ik zie graag dat dit probleem ook in de praatprogramma’s aan de orde komt. Dat zal iedereen leren!