Gespannen

Waarom zie je in een tuincentrum zelden vrolijke mensen? Het antwoord op die vraag weet ik en daarom ga ik er alleen maar heen als het echt moet. Ik probeer altijd van alles zoveel mogelijk te maken en vaak lukt dat, in ieder geval een beetje, maar in een tuincentrum niet. Dat zou wel het geval (kunnen) zijn als er alleen maar begroeiing voor in de tuin te koop zou zijn, maar dat is niet zo. Het groen is bijzaak. Het verbaasde me ook niets toen ik zaterdag op de radio hoorde dat er in de meeste tuincentra al volop kerstversiering verkrijgbaar is. Het gaat uiteraard niet om een sobere uitstalling op een paar schappen. Zo gaan tuincentra niet met kerstversiering om. Het is een aanslag van gezelligheid.
Over drie maanden is het Kerstmis, waarom zo vroeg?
Pepernoten en chocoladeletters zijn iets anders. Het sinterklaasfeest is tot op de naad verschraald, de aankomst van de goedheiligman voltrekt zich zonder publiek op een geheim gehouden plek, wat doet het er allemaal nog toe? Dat snoepgoed hoort bij het gewone assortiment.
Kerstmis is nog altijd iets anders. Er kunnen weinig bezwaren tegen bedacht worden.
Wat doe je met de kerstversiering die je nu al in het tuincentrum koopt? Ik neem aan dat je die niet nu al overal in huis aanbrengt. Regeren is vooruitzien en als het over paar maanden zover is, kun je meteen aan de slag. Snap ik natuurlijk ook wel, maar hoe is het met onze sfeergevoeligheid gesteld. Nog even en dan is het weer vroeger donker. De kou voel je niet alleen, die is ook te ruiken. Dan dus kerstinkopen doen, beetje gespannen. Die gang van zaken kan een zekere schoonheid hebben. Maar ja, daar hebben we steeds meer lak aan. Dat is er onder meer mis met ons.