Hoog

Je persoonlijkheid is het talent waarmee je het moet doen. Die persoonlijkheid blijft in beweging, ja, beweegt met je leven mee. Je moet dikwijls werk verzetten om die persoonlijkheid op en top te laten functioneren. Daarom moet je je best doen zo nu en dan naar jezelf te kijken. Dat vraagt om rust, moed en soms ook enige afstand. 
Je persoonlijkheid is dus ook een karwei. Ik probeer behoedzaam om te gaan met het woord uitdaging, maar nu moet het even: een uitdagend karwei. Je moet een sterke persoonlijkheid blijven.
Een gevolg van je persoonlijkheid kan zijn dat je populair wordt. Uiteraard vind je dat aangenaam, meer dan dat, je gaat er een beetje in op, meer dan een beetje. Je wordt op handen gedragen naar grote hoogte, zo hoog dat je persoonlijkheid zich met die hoogte gaat mengen. Je raakt kwijt wie je in wezen bent, je kunt daar niet meer naar terug, ook om populariteit verslavend kan zijn. Het is net alsof er een ander in je komt wonen en die zorgt ervoor dat je denkt dat populariteit je ook macht geeft.
Macht maakt vaak niet het beste in ons wakker, zeker niet als het macht is die je overkomt. Macht verblindt zonder dat je dat in de gaten hebt. Je denkt bijvoorbeeld dat je koning bent van de kleine kosmos die er om je heen is gecreëerd. Je hebt geen idee wie er nog meer deel uitmaakt van die kosmos, zo hoog is je troon. Belangrijkste vragen zijn: wie ben je? Wie speel je? Wat is er van je persoonlijkheid, je talent, overgebleven? Ben jij het nog die mensen in het gezicht spuugt, over tafels trekt en naar de keel vliegt? Je zult de laatste zijn die je zielig vindt, je hebt geen idee over wie je het hebt als je over jezelf praat, je bent een misverstand geworden.