Imago

Op 4 november 1963 kreeg mijn vader voor zijn verjaardag Van Dale, Groot Woordenboek der Nederlandse Taal cadeau. Dat was nogal een uitgave toen, mijn moeder had ervoor gespaard en mijn vader was ontzettend blij. Hij vertelde mij er ook van alles over, bijvoorbeeld wanneer een woord in het woordenboek komt, dat soort dingen. Ik werd een maand later 12 en was zeer onder de indruk, 2632 pagina’s, ik had nog nooit zo’n dik boek gezien!
Als mijn ouders niet thuis waren, bladerde ik er doorheen, ook het dunne papier fascineerde me. Uiteraard zocht ik de geheimzinnige woorden op die langzamerhand schemerig door mijn kleine wereld tintelden, woorden die met seks te maken hadden. Alleen al dat opzoeken vond ik ongekend spannend. 
Na de dood van mijn ouders, nam ik het woordenboek mee, het stond er nog steeds, naast de nieuwste editie. 
Zojuist zocht ik naar sexy, want ik was benieuwd wat ik toen las. Het staat er niet in. Seksueel wel: `het natuurlijk geslacht en het geslachtsleven betreffende’. Als jonge jongen vond ik dat zéér teleurstellende informatie. Soms hoorde ik dat een vrouw sexy was (kon toen nog gezegd worden), ik begreep wat het was, geloof ik, maar wilde het gloeiend zwart op wit zien. 
Ik kom hierop doordat ik lees wat Janny Dekker van het Nederlands Huisartsen Genootschap zegt. Ze betreurt het dat er zo weinig geld naar huis-tuin-en-keukenkwalen gaat, zoals bijvoorbeeld schimmelnagels en voetwratten. Ze hebben volgens Janny Dekker `een weinig sexy imago’. 
Ik pleit er sterk voor sexy niet meer in verband met schimmelnagels en voetwratten te gebruiken. Laten we er weer een fijn en licht woord van maken. Dat bijvoorbeeld iemand sexy lacht. Want dat kan! Echt waar.