Innovatie

Dat ik behalve aan zee zelden op een terras zit, wreekt zich nu: de blauwe wijn is me ontgaan! Nooit gezien, nooit van gehoord, maar ik lees dat het de terrashit van 2016 wordt. Blauwe wijn! Smaakt hetzelfde als witte wijn, maar dat kun je natuurlijk niet zeggen, want er zijn nogal wat soorten witte wijn, maar ik bedoel dat je niet denkt: hé, die wijn smaakt blauw – dus naar iets wat je met de kleur blauw associeert (toiletontstopper). Je kunt er op den duur blauw van worden, maar dat heeft weer niets met de kleur te maken.
De blauwe wijn rukt op. Ik ben altijd benieuwd hoe zoiets ontstaat. Volgens mij leefden er geen klachten over de kleuren van de wijn, maar ja, op steeds meer plekken gromt de angst voor verveling. Er moet dus ergens een vergadering zijn geweest: `Jongens, we moeten iets aan de wijn gaan doen, want zo is het niks.’ Uit zo’n vergadering komt dan een plan voort. Mensen gaan ontremd nadenken, van alles ontwikkelen en uiteraard uittesten. Tien vergaderingen later: `We hebben het: blauwe wijn!’ Dan wordt er een reclamebureau bij gehaald, want we zijn natuurlijk geen makke schapen die je van alles door de strot kunt duwen, hoewel dat ook weer niet voor iedereen geldt.
Dat reclamebureau gaat diep nadenken, wat geen eenvoudige gang van zaken is, want wat valt er over blauwe wijn te zeggen? Maar die gedachten leveren toch iets op en dat is niet niks, want: `Je drinkt innovatie. Je drinkt creatie. Je overtreedt de regels en maakt je eigen regels. Omdat het leven over vrijheid gaat.’
Het kan best zijn dat het een afwijking is, maar alles wat ik lees, lees ik aandachtig. Deze woorden ook. In mij tintelt de slappe lach. En de zomer begint te popelen.