Intimiteit

Leek me wel wat, een blokjesverjaardag. Woord kende ik niet, het verschijnsel evenmin, maar de premier had het er dinsdagavond over. Dus dat niet alle gasten tegelijk komen, maar in blokjes van vier of twee of drie (hangt er vanaf of er een boa in de buurt is).
Mijn verjaardag vier ik maar af en toe. Meestal houd ik er niet van. Wie wel vragen en wie niet en daarom wordt het nogal vol en krijg je nauwelijks de kans om met iemand een woord te wisselen. Als je je dan na een paar uur afvraagt wat er precies is gebeurd, zou je dat nauwelijks kunnen zeggen.
De blokjesverjaardag! Het bezoek komt gespreid. Dat maak je natuurlijk niet van tevoren bekend. Nee, je zegt dat je echt maar een paar mensen vraagt. Daardoor krijgt het kleine gezelschap het gevoel dat het exclusief is. Dat komt de sfeer van de visite ten goede. Heb ik het nog niet eens over de cadeaus waarover grondiger is nagedacht. Misschien krijg je zelfs iets waar je wat aan hebt!
Mag dus niet. De premier heeft het duidelijk gezegd. Waarschijnlijk zei hij er ook bij waarom niet, maar dat heb ik niet goed begrepen. Gelukkig heb ik me voorgenomen niet te zeuren over welke maatregel dan ook. Dacht alleen dat zo’n blokjesverjaardag goed bedacht was. Om de kerstbomenkoning uit Boekel te citeren: binnen een stukje gezelligheid creëren. Nou, met die blokjes ben je dan positief bezig.
Er zal door de overheid duchtig over nagedacht zijn. Met een stukje gezelligheid moeten we verantwoord omgaan. Jaap van Dissel heeft gewaarschuwd dat we `kerst’ waarschijnlijk ook op onze buik kunnen schrijven. Dus geen grote diners en krankzinnigheid in de supermarkten, maar bijvoorbeeld sobere intimiteit. Eindelijk een cadeautje van het virus.