Jaloers

Lange tijd niets meer van of over Arie Boomsma gehoord, maar niemand zal hem zijn vergeten. Nog niet zo lang geleden was er altijd wel wat met of rond hem en zat Arie dikwijls in een praatprogramma om iets te verdedigen of toe te lichten. Grote, vriendelijke man. Vaak dacht ik: als er meer Arie Boomsma’s in de wereld waren, hadden we minder problemen. 
Ik weet dat hij tegenwoordig twee sportscholen heeft, maar verder was het stil. Morgen verschijnt er nieuw boek van hem. Titel: Fit. Lijkt me helder. 
Omdat dat boek er komt, was er een lang interview met hem, dat ik helemaal gelezen heb. Eén citaat: `De knagende overtuiging dat je iets moet gaan doen. Ontevreden over hoe je jezelf voelt, met hoe je eruitziet misschien ook. Pijntjes die je niet bij je leeftijd vindt passen, een veranderend lichaam. Lusteloosheid. Toch is het niet eenvoudig het roer om te gooien. Waar begin je? Hoe begin je?’ 
Nou, hier stáát nogal wat, maar dan komt het: `Het antwoord: maak de Arie in uzelf wakker.’ Bij die 6 woorden bleef ik hangen: maak de Arie in uzelf wakker.
En als je dat gedaan hebt, de Arie wakker maken, hoef je niet meteen naar de sportschool. Nee, het komt erop neer dat je de hele tijd oefeningen doet. Als Arie Boomsma iets van de grond oppakt, doet hij dat door een diepe kniebuiging te maken en dan maakt hij er meteen een paar bij. Tijdens het tanden poetsen ook weer zoiets doen, gevolgd door push-ups. Hoeft niet de hele dag, maar een aanzienlijk deel.
Dat gebeurt er allemaal als u de Arie in uzelf wakker maakt. Ik weet niet hoe het bij mij thuis valt, als ik zo in de weer ben.
Ik ben ook jaloers, ik wil kunnen zeggen: maak de Thomas in uzelf wakker. Dit ga ik deze zomer uitwerken.