Karwei

Toen ik deze week iets las over sociale dienstplicht, waarvoor sommige politici pleiten, dacht ik uiteraard even aan de militaire dienstplicht, alweer lang afgeschaft. Ik ben daarvan vrijgesteld en was tot ik-weet-niet-meer-wanneer `buitengewoon dienstplichtige’, alleen oproepbaar wanneer het oorlog werd, geloof ik. Geen van mijn vrienden is trouwens in dienst geweest, wat natuurlijk wel wat zegt, al weet ik niet meteen wat. Het vaderland heeft er niets van gemerkt en het heeft ook geen invloed gehad op de internationale betrekkingen, van wat voor aard ook.
De sociale dienstplicht betekent dat je je studieschuld kunt aflossen door sociaal vrijwilligerswerk te doen, wat natuurlijk geen vrijwilligerswerk is als het moet van de overheid. Dus mensen helpen die hulp nodig hebben. Kan variëren van boodschappen doen tot belastingaangifte.
Vind het goed klinken, maar vraag me uiteraard af hoe ik er tegenover zou staan als ik jonger was en net afgestudeerd. Dan wilde ik vast lekker aan de slag met wat ik geleerd had. Maar misschien leer je ook wel heel veel van die sociale dienstplicht. Over het echte leven, zal ik maar zeggen. Leerde je dat vroeger ook als je in militaire dienst zat? Geen idee. Maar van iemand helpen word je altijd beter.
Als ik het voor het zeggen had, zou ik zeggen dat het meteen na school moet, dus nog voor de studie. Voor mensen die direct aan het werk gaan, ligt het anders, hoewel het voor hen natuurlijk ook geen kwaad zou kunnen. De zoon van mijn zusje wilde naar de filmacademie. Daar is hij op gesprek geweest en hij was er welkom, maar pas over twee jaar. Hij moest eerst maar eens gaan léven. Dat werd hem in die woorden gezegd. Toen hij me dat vertelde, dacht ik: goed zo. Van de andere kant vroeg ik me ook af hoe het moest. Leven kan een karwei zijn. Vind ik vaak nog steeds. Kan sociale dienstplicht dat karwei relativeren? Zou moeten.