Keet

Doe je iets niet goed als je de Dikke Ditz cadeau krijgt? Ik bedoel natuurlijk de nieuwste versie van Hoe hoort het eigenlijk? van Reinildis van Ditzhuyzen, een naam die je meteen verbindt met goede manieren. Ik heb eerdere edities niet gezien, ben ook niet razend nieuwsgierig naar de nieuwste, maar het lijkt me goed dat die er is, vooral als je ergens niet helemaal uitkomt. Zeg je nu bijvoorbeeld wel ‘Smakelijk eten’ of niet. Niet belangrijk, niet eens leuk om te weten, maar altijd interessant kennis te nemen waarover je druk kunt maken. 
Ik denk dat het met mijn goede manieren dik in orde is. Niet snel zal ik `dik in orde’ zeggen als ik het over mezelf heb, maar als het over goede manieren gaat, ben ik er vrij zeker van. Het begon ooit met `met twee woorden spreken’, `handen wassen voor het eten’ en `bedank tante Toos eens voor het cadeautje’ en van daaruit ontwikkelde het zich vanzelf. Goede manieren maken de meeste situaties makkelijk, zelfs aangenaam. Het uitgangspunt is niet alleen aan jezelf denken, dan kom je al een heel eind. Ook niet te dwingend laten merken dat je precies weet hoe het zit met goede manieren, want dat heeft maar een héél klein beetje met goede manieren te maken.
Niet iedere goede manier werkt. Je houdt de deur open voor een vrouw en die is daar helemaal niet van gediend. Moet je snel een andere goede manier bedenken, bijvoorbeeld zeggen dat je dat goed begrijpt. Soms staat er iemand voor me op in de bus. Daar moet ik nog steeds aan wennen, maar het hoort bij de goede manieren het gulle gebaar te honoreren. Je gaat op de vrijgekomen plaats zitten en voelt je meteen een paar jaar ouder en ook dat je glimlach week is. Je hebt zin keet te trappen.