Kerstbomen

Sinterklaas is weer vertrokken, maar gisterochtend was hij dat nog niet en de dag begon zoals alle 5 decembers hier beginnen: om 8 uur klinkt het heldere gezang van een kinderkoor door de straat, oude sinterklaasliedjes en ook nieuwe, de straat zelf is nog leeg en daar komt tegen half 9 verandering in, want dan stroomt die langzaam vol kinderen en hun ouders, allemaal vrolijk gespannen.
De straat is dan ontoegankelijk voor gewoon verkeer. Er hangt een rood-wit plastic lint voor. Vorige jaren zorgden daar nog grote motoragenten voor die zichtbaar genoten van deze gezellige taak, het was alsof ze de straat inpakten met dat lint, maar de tijd is veranderd, de motoragenten zullen iets anders te doen hebben in de ochtend, nu zijn er slungelige mannen in gele hesjes die ze weliswaar een gezaghebbende status geven, maar het zijn toch andere mannen dan de grote motoragenten.
Ouders en kinderen hebben zich op de brug een eindje verder verzameld (ik woon aan een gracht) in afwachting van de kleine boot met daarop Sinterklaas en Pieten. Als die nadert, iets na 9 uur, klinkt er gejuich en wordt de muziek harder gezet.
Ik kijk van een afstandje toe, maar denk dat het ieder jaar dezelfde Sinterklaas is. Als hij aan wal is gestapt, zorgt alles aan hem voor een tafereel dat aan prenten in oude kinderboeken doet denken. Het grote gezelschap begeeft zich naar een van de scholen.
En ineens is het weer stil, de mannen in gele hesjes halen het lint weg, de straat wordt weer een normale straat, de decemberhemel erboven is zwaar en grijs. Ik ga nog wat rijmwerk doen.
Inmiddels is het lang geleden. Het einde van het jaar is niet ver weg, de horizon staat vol kerstbomen, er klingelt van alles.