Kibbeling

Zweven doe ik nog maar een beetje. Ik denk bijna zeker te weten wat me overmorgen te doen staat. Bijna dus. En als we over een maand of zes een nieuwe regering hebben – ik ben optimistisch van nature, ga ik aan de nieuwe premier een brief schrijven. Misschien is die premier wel de man op wie ik woensdag ga stemmen.
In die brief stel ik een vraag. Of hij vooral in het begin van zijn regeerperiode ieder toespraak afsluit met het verzoek dat niemand meer zegt dat hij of zij voor de inhoud gaat.
Ik zag zaterdag een paginagrote advertentie van de SGP in de krant. En daarin staat onder meer dat de SGP voor de inhoud gaat. En ook: gewoon zichzelf blijft. Over dat laatste zal ik de premier geen brief schrijven, maar ik wil er ook iets over kwijt.
Dat zegt namelijk he-le-maal niets, gewoon jezelf blijven. Is niks. De heer Holleeder, om maar eens iemand te noemen, blijft ook gewoon zichzelf, maar daarom heb ik nog geen zin samen met hem op vakantie te gaan, voor zover dat in het geval van heer Holleeder mogelijk is, want omdat hij zo gewoon zichzelf bleef, is hij wel opgesloten. Gewoon jezelf blijven is net zo’n onzin als `gehaktbal uit eigen keuken’, wat je in sommige cafés leest. Alles hangt af van wat er in die keuken gebeurt en wat de conditie van de keuken is.
Terug naar voor de inhoud gaan. Zaterdag kocht ik een bakje kibbeling op de markt. Ja, dan ga ik voor de inhoud en die is in dit geval enorm concreet, te weten kibbeling.
Veel van wat lijsttrekkers beweren is loze taal, maar vaak kunnen ze daar niets aan doen. Je kunt het ook met open ogen te bont maken, dus zeggen dat je voor inhoud gaat. Is te voorkomen door als je aan het woord inhoud denkt, even je mond te houden.