Knopen

Interessant is altijd dat geruzie binnen kleine rechtse partijen. Het is meestal nauwelijks te volgen. Bram Moszkowicz maakt dikwijls veel los, maar wie kan verklaren waarom dat zo is? Ja, hij manifesteert een soort handigheid die overrompelend kan zijn. Als je er gevoelig voor bent. Stemmentrekker. Boegbeeld. Het had ook Peter R. de Vries kunnen zijn, begrijp ik nu. Of Marco Pastors of Joost Eerdmans. Die sfeer. Ze zullen dus ook wel gepolst zijn. Wat zijn de politieke opvattingen van Bram Moszkowicz? Je denkt niet meteen aan `sociaal’. Tot nu toe heb je toch vooral de indruk dat hij één speerpunt heeft en dat is Bram Moszkowicz. Dat kán natuurlijk, maar hoe moet je de mensen omschrijven van wie hij de stemmen trekt? Louis Bontes die uit de partij van het nieuwe boegbeeld stapt, ken ik nauwelijks. Hij wordt geprezen omdat hij geen blad voor de mond neemt. Dat is waar. Maar hij is vooral een man die reageert. Je kunt niet zeggen dat hij veel toevoegt. In de Tweede Kamer is hij nu een Groep, samen met iemand met een vergeetbare betekenis. Vind ik altijd een fijne aanduiding: Groep. Ergens in mij kreunt de ambitie ook een Groep te zijn. Groep Verbogt. En dan vaak de krant halen omdat ik verontwaardigd ben. Graag had ik gehoord waaróm Louis Bontes het niet ziet zitten met Bram Moskowicz en waarom hij dat zo laat verklapt. Hij zegt dat `hij zijn knopen heeft geteld’. Dat er geen `klik’ is. Nog netter: incompatibilité d’humeur. Het moet uit te leggen zijn, maar misschien is er wel niets uit te leggen.