Knoppen

Als je een wedstrijd verliest, moet je de trainer niet ontslaan. Hebben we vaker gehoord, maar zo nu en dan moet het herhaald worden. Ik las die woorden gisteren in deze krant in een stukje over het topberaad van het CDA. Vindt vandaag plaats. Natuurlijk gaat het duchtig over de positie van de ijdele en beetje stuurse trainer. 
Er werd behoorlijk wat beeldspraak ingezet. Heerlijk. Dat van die trainer kwam van Kamerlid René Peters.
De Zeeuwse CDA-lijsttrekker, Jo-Annes de Bat, kwam met een andere: `Elke olifant in de kamer moet worden benoemd.’ Goed zo. Er zijn harde, ontluisterende klappen gevallen, gaat niet om kleinigheden, olifanten zijn niet te negeren.
Ook een sterke kwam van de Limburgse partijvoorzitter Harold Schroeder. Die zei dat `er allerlei knoppen zijn waaraan gedraaid kan worden’.
Allerlei knoppen ja, maar het is nuttig vooral te denken aan de knop waarmee je de boel aan- en uitzet. Ik bedoel niet dat de partij moet worden opgeheven, nee, vergelijk het met een computer die niet goed functioneert, die in war is. Resetten moet je die dan. Uitzetten, tijdje tot rust laten komen en dan weer aan.
Paar jaar geleden had ik dat met mijn hart. Was iets mis mee. In het ziekenhuis werd het even tot stilstand gebracht en met en schok weer tot leven. Zeg het niet helemaal goed, maar was verdoofd en kon de gang van zaken dus niet scherp volgen. Paar uur later swingde ik weer kwiek de buitenlucht in, het leven zag er anders uit.
Lijkt me prima voor het topberaad van het CDA: passen op de plaats, niet alleen maar reageren op de nieuwe omstandigheden, maar terug naar basis: waar is het ons allemaal om te doen, hoe zijn we inspirerend en stimulerend? Dan neuzen zelfde kant op!