Kort

Deze week is dan misschien wel te warm voor woorden, maar leverde in ieder geval drie nieuwe op, woorden dus. Rijke oogst. Gisterochtend hoorde ik `mensenuitlater’. Nieuw beroep, hier en daar in Amerika al een beetje populair. Je kunt de service bellen en dan komt er iemand om een wandeling met je te maken. 7 dollar per anderhalve kilometer. Ik heb nog geen zin hierover na te denken. Hetzelfde geldt voor een ander nieuw woord. Er is een nieuwe snack: een kroket gevuld met wat er in een frikandel zit. Naam: krokodel. Echt waar. In de snackbarwereld bestaat er grote belangstelling voor. Graag houd ik er meteen over op. Alsjeblieft zeg!
Het derde nieuwe woord is me zeer sympathiek, althans ik neem aan dat het een nieuw woord is, ik kende het in ieder geval nog niet: doorkleuteren. Ook als je het nog niet gehoord hebt, weet je meteen wat het betekent. Je wilt nog iets langer kleuter zijn dan de bedoeling is. Ik heb herinneringen aan mijn kleutertijd, maar daar ga ik nooit voor zitten, wat ik voor andere herinneringen wel doe. Komt waarschijnlijk doordat die periode te kort was.
Soms, als het niet helemaal goed gaat in mijn leven, denk ik: misschien heb ik wel niet genoeg doorgekleuterd. Zou het een kwestie zijn waarmee ik me bij een psychiater kan melden?
Kan je zo nu en dan nog doorkleuteren als je al behoorlijk lang volwassen bent? Er zijn mensen die met kleurboeken in de weer zijn, zelfs in groepsverband. Ik moest daar altijd om lachen, maar misschien is het wel doorkleuteren.
Kan ik het voorstellen als we lekker getafeld hebben: `Jongens, zullen we nu een uurtje gaan doorkleuteren?’ Dan de klei op tafel zetten en de vouwblaadjes. En de vingerverf!