Kroketten

Heeft het zin op de hoogte te worden gesteld van een ramp die zich niet heeft voltrokken? Grote vraag, ik denk: ja. Wezenlijke waarschuwingen zijn nuttig.
Gisteren las ik, wonderlijk genoeg maar in één krant, dat zaterdag om kwart voor vier in de middag een rotsblok uit de ruimte langs de aarde schoot. Ding heeft ook een naam: ruimtesteen 2024 MK. Ter grootte van een flatgebouw. 
Botsing met Nederland zou het westen van het land hebben weggevaagd. Ik las trouwens niet wáár het had kunnen gebeuren.
Donderdag passeerde er ook zo’n rotsblok, maar nu iets verder weg. En iets verder weg is héél ver weg.
Zaterdag was een ramp reëel geweest. Is niet erg vaak aan de orde, maar toch. We hebben het er nauwelijks over.
Waar was ik zaterdagmiddag om kwart over vier? Met Amerikaanse familie op een binnenplaats van een hotel aan zee. Er stonden flessen koude witte wijn op tafel en ook een gezellige schaal kroketten. Stel dat het rotsblok daar op de aarde was geknald? Over de momenten die daaraan voorafgingen, hadden we in ieder geval niets te klagen.
Soms schiet dat door mijn hoofd: als alles ineens ophoudt, waar ben ik dan mee bezig? Ik hoop zo dat het iets is wat ertoe doet. Dat ik bijvoorbeeld niet naar een slap spelend Nederlands elftal zit te kijken of in de supermarkt net een fles bleekwater van het schap heb gepakt.
Jaar of twintig geleden was er aangekondigd dat er een kolossale steen van ontzettend ver weg op weg was naar de aarde. Er werd ook een mogelijk tijdstip van een mogelijke botsing genoemd. Op dat moment was ik gast in een radioprogramma om komisch uit de hoek te komen. Ik vroeg me af of ik niet wat troostende woorden paraat moest hebben. Maar ja, welke woorden zijn dat?