Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kwaad

Jammer dat Louis van Gaal ermee ophoudt. Ik lees van alles over zijn besluit. Binnen zijn familie was er een drama dat hem met de neus op de feiten drukt. Die feiten komen waarschijnlijk neer op de vraag wat er nu echt belangrijk is.
Ook laat hij 50 miljoen liggen. Stond in De Telegraaf. Woorden om over na te denken, 50 miljoen laten liggen. Kon hij blijkbaar in China verdienen, maar daar heeft hij geen zin in. Dat bedoel ik ook met jammer. Graag had ik hem gehoord op een persconferentie in een Chinees zaaltje. En dan dus kwaad.
Daar had ik altijd zin in, in een kwade Louis van Gaal. Ik kan me nauwelijks herinneren dat hij dat niet was. Altijd was er wel iemand die een verkeerde vraag stelde. Dat zag je al aan Louis van Gaal als de vragensteller halverwege de vraag was. De tweede helft van de vraag wachtte hij niet af, hij zocht al naar een vernietigend antwoord. In het Engels klonk dat nog beter dan in zijn moedertaal. Zoals bekend was dat altijd een beetje bonkig Engels, maar het was wel efficiënt. Ook staat me een gesprek bij tussen Kees Jansma en Louis van Gaal. Waar het precies over ging weet ik niet meer, Jansma had iets toegezegd en daar ging hij ineens terughoudend mee om, doet er niet toe, maar het werd al snel duidelijk dat Louis van Gaal het gesprek voortijdig zou beëindigen, alleen wisten we niet hoe. Kees Jansma ging steeds angstiger kijken en toen het niet angstiger kon, stond Louis van Gaal op, ontdeed zich van zijn microfoontje en schreed uit beeld. Schrijden ja.
Ook las ik ergens dat Louis van Gaal vanaf nu van het leven wil genieten. Ik gun hem zeer dat het leven meewerkt. Anders zal het leven er natuurlijk van lusten. We horen er vast nog over.