Kwaal

Je hoort nog maar zelden dat iemand lacht als een boer met kiespijn. Komt waarschijnlijk door dat televisieprogramma. Iedereen is anders naar de boer in het algemeen gaan kijken. Ik zeker, terwijl ik toch maar één uitzending uit heb kunnen zien. Als kind vond ik het al een vreemde uitdrukking, lachen als een boer met kiespijn. Ik dacht veel te veel over alles na, bijvoorbeeld ook over de vraag of een slager met kiespijn anders lachte dan een boer met die kwaal. Waarom speciaal kiespijn? Hoofdpijn kan ook ernstig zijn. Iemand moet het voor het eerst gezegd hebben. Lachen als een boer met kiespijn dus. Wat ik wel weet is dat je je ervan bewust bent dat je zo lacht. Je lacht vooral omdat het moet, omdat het van je verwacht wordt. Iemand maakt een grapje en moet er zelf enorm moet lachen. Je vindt er niets aan, maar wilt geen spelbreker zijn en lacht ook. Nee, er is nog iets anders aan de hand. De grap moet ook een beetje pijnlijk voor je zijn. Nu kom ik tot de kern van de kwestie. Ik meen dat de 1 aprilgrap niet meer bestaat. Maar iedereen die dit leest, weet dat het ooit anders was. Je werd bij de neus genomen en had het niet in de gaten. Iedereen om je heen wel. Ik kan me nu even geen goed voorbeeld van zo’n grap herinneren, wel dat ineens iedereen begon te lachen. En het was het lachen dat we uitlachen noemen en dat is zelden het lachen dat in verband te brengen is met `leuk’. Dat uitlachen neemt in intensiteit toe als je niet mee lacht. En dat deed je dan om er vanaf te wezen. Weer heb ik er last van.