Leeuw

Inmiddels weet ik natuurlijk welk reclamespotje de Gouden Loeki won, maar gisteravond heb ik niet gekeken, want waarom zou je naar zoiets kijken? Wel vroeg ik me af waarop ik zou stemmen. Ik moet wel meteen bekennen dat ik zelden aandachtig kijk naar die filmpjes. Zeer lang geleden was er een reclame die ik leuk vond. Dan ging er iets verschrikkelijk mis en op het eind hoorde je: even Apeldoorn bellen. Eerlijk gezegd weet ik niet meer waarom je dat moest doen, ja, vanwege een verzekering, maar welke, geen idee. Jammer dat ze daarmee niet zijn doorgegaan. Heeft waarschijnlijk met geld te maken. Of misschien zei iemand: nu weer iets anders. Gebeurt vaker bij dingen die goed zijn. Dat het ineens anders moet. Maar waarop ik nu zou stemmen, zou ik echt niet weten. Vreemd dat me nu alleen maar spotjes te binnen schieten die ik niet om aan te zien vind. De allerslechtste is onlangs bekroond met de Loden Leeuw. Mij staat niet meer bij welke dat was. En dat ligt niet aan mijn geheugen. Ik erger me niet zo snel, maar als ik dat wel doe is dat aan reclame die net doet alsof we imbeciel zijn. Ach, het is niet de moeite waard om het daarover te hebben. Eén uitzondering: de hamsters van Albert Heijn. Het spijt me altijd dat ik met zo’n plastic tas over straat moet. En dat ik er zelfs voor betáál om ermee rond te lopen. Het spotje op televisie zegt misschien heel veel over de staat van dit land. Het kan niet dom genoeg zijn. Je krijgt er heimwee van naar die klunzige filiaalchef. Maar ja, die wilde nieuwe uitdagingen.