Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Lespakket

De postbode zie ik bijna dagelijks, maar ik vroeg me nooit af hoe je dat wordt. Stuur je een briefje en kun je dan meteen beginnen als wat je schreef in orde was? Of is er een opleiding of cursus? Moet haast wel. Stom dat ik dat nooit aan de postbode gevraagd hebt. Nu kon dat bij de vorige niet, want die stond strak van de mensenhaat, maar met zijn voorganger maakte ik vaak een praatje. 
Vorige week was de mensenhater er niet, maar een vrolijke collega, een compacte man met een kaal hoofd. Hij was niet alleen, maar werd vergezeld door een jonge vrouw. Hij sprak intens met haar en wees zo nu en dan naar de huizen. Toen begreep ik het: de vrouw was in opleiding. Ze luisterde gretig naar de compacte man en vroeg soms iets. De man vond het aangenaam antwoord te geven en af en toe lachte hij er hartelijk bij, waarschijnlijk omdat het een grappige vraag was. Ze keek trouwens ontzettend ernstig, maar dat doe je natuurlijk al gauw als je in opleiding bent.
Vrijdag stond de compacte man op het punt bij mij de post te bezorgen toen ik net het huis verliet. Hij wenste me een prettig weekend en zei blij dat hij morgen en maandag vrij was. De vrouw keek van een afstandje toe, ernstig dus. Dat zat ook in zijn lespakket, een gezellig praatje maken. Goed.
Dinsdag opereerde vrouw zelfstandig. Toevallig keek ik uit het raam. Toen ik de post van de deurmat pakte, zag ik dat een envelop verkeerd was bezorgd. Ik woon op 59, de brief was bestemd voor 5g. Kan gebeuren. Ik liep naar buiten haalde haar in. Ze sprak Nederlands met een Engels accent en zei verontschuldigend dat ze pas was begonnen. Naar huis lopend had ik enorme spijt: meneer moet zo nodig corrigeren, parmantig, ook dat nog.