Liedjes

Wist niet dat Wij houden van Oranje door Hans van Hemert, maandag overleden, was geschreven. Ja, André Hazes zingt het, maar ik dacht dat hij het ook schreef, in ieder geval de tekst. De zin `Wij houden van Oranje om zijn daden en zijn doen’ vind ik een typische Hazes-zin. Hij permitteerde zich veel in zijn teksten, wat niet erg is, want zijn vertolking was altijd meeslepend. Dat zeg ik, terwijl ik geen enorme fan ben.
Het sterke van het lied Wij houden van Oranje is wel dat je het meteen hóórt. Je hoeft het niet eens uit volle borst te gaan zingen, nee, je hoort het in je hoofd (en ziet een volle tribune met zwaaiende armen).
Dat geldt voor veel, misschien wel het meeste waarvoor Hans van Hemert verantwoordelijk was, een liedjestovenaar van een genre dat maar in zeer beperkte mate het mijne is, terwijl ik heel goed weet dat het puike liedjes zijn en ook dat zo’n liedje schrijven een hele kunst is, zeker als er een refrein in zit dat na één keer horen blijft hangen.
De naam Hans van Hemert had ik al lang niet meer gehoord, maar ooit was dat anders. Dat besef ik als ik de stukken lees die naar aanleiding van zijn dood verschenen. Destijds werd de meeste muziek die hij maakte, wegwerpmuziek genoemd, maar nu, bijna een halve eeuw later, wordt er uiterst serieus over geschreven. Daarbij: als je van wegwerpmuziek vrolijk wordt, is er niets op tegen.
Brengt me op Luv’, destijds `meidengroep’ genoemd, maar de zangeressen waren al wat ouder dan meiden. In een neerslachtige stemming wil ik ze soms op youtube graag aantreffen. Helpt.
Ik sprak laatst hun manager: ze hadden altijd ruzie. Dat zag je ook, als je goed keek (dééd je), maar toch blij zingen.
Ook dáárom nog steeds heilzaam.