Lucht

De coach stond me gisterochtend op te wachten toen ik bij de fitnessclub arriveerde. Hij zei dat het buiten minder warm was dan binnen. De straat was net gesproeid en blonk vrolijk in de ochtendzon. Ik zei dat we er niet zo vaak over moesten praten, over de hitte. Daarna ging ik lekker sporten, met de gedachte dat wat ik er nu al uit zweette, me voor de rest van dag wat droger hield. Dat is natuurlijk onzin, maar je moet toch iets denken. Ze zeggen dat het goed is voor je conditie, maar na een uur hád ik geen conditie meer. Ik was alleen maar een natte man die een raar geluid voortbracht. De coach zei bij wijze van afscheid dat ik morgen wel voorzichtig moest doen. Inmiddels is morgen vandaag en weer stel ik voor het maar niet de hele tijd over de hitte te hebben. Ik ben blij dat ik niet in Utrecht ben en mee moet fietsen. Ook ben ik blij dat ik niet met de trein hoef te reizen, want uiteraard kan de NS dit weer niet aan. Spoorspattingen, geloof ik. Weer kreeg ik een fijne uitdrukking cadeau. Ik heb hier al eens geschreven dat ik vaak NS-termen gebruik. Als het herfst is en ik wat al te introvert gestemd ben, zeg ik dat er zich in mijn humeur bladval voordoet. Of als ik iets doe wat beduidend beter kan, terwijl ik niet weet hoe, wijs ik erop dat ik last heb van een wisselstoring. Of een stroomstoring. De NS heeft voor dit weekend een aangepaste dienstregeling in werking gezet, voor zover je dat in werking zetten mag noemen. Meestal betekent een aangepaste dienstregeling dat er géén dienstregeling is. Maar het heet nu anders, namelijk `lucht in de dienstregeling creëren’. Echt waar! Geweldig. De bedenker van dit soort smoezen mag van mij een fijne prijs krijgen! Ik neem het van harte over. Voortaan zeg ik ook regelmatig dat ik even wat lucht in de dienstregeling ga creëren om me vervolgens met een koel glas en een stapel Donald Ducks in de hangmat te installeren.