Luchten

Wat me verbaast is dat de uitdrukking `Zandzakken voor de deur!’ zich niet wat steviger gevestigd heeft in ons dagelijks taalgebruik. Hij komt uit het befaamde radioprogramma van André van Duin, de Dik Voormekaarshow. Als daar iemand met een plan of een voorstel kwam dat te groot of te bedreigend was voor de bizarre orde die in dat programma heerste, riep Dik Voormekaar of Ome Joop: `Zandzakken voor de deur!’ Ik geef toe dat het origineler kan, maar het werkte wat mij betreft wel, ik mompel het zo nu en dan, bijvoorbeeld als zich onverwacht en ongewenst bezoek aankondigt. Ik hoop nog steeds op een krachtige status van die woorden. Mevrouw de Voorzitter van de Tweede Kamer geeft het woord aan iemand van een regeringspartij en de hele oppositie roept uit één mond `Zandzakken voor de deur!’. Ik noem trouwens niet voor niets een voorbeeld in deze sfeer, omdat ik mezelf zondag hard `Zandzakken voor de deur!’ hoorde verzuchten toen Bram Moszkowicz bekende in de politiek te willen gaan. Dat deed hij in het programma Business Class van Harry Mens. Soms zie ik dat en daarna zet ik het televisietoestel even op het binnenplaatsje om het lekker door te laten luchten. Je moet ervoor betalen om erin te komen, wat Moszkowicz waarschijnlijk niet hoefde, omdat Mens hem verdomde interessant vindt. Uiteraard vroeg Mens hem naar zijn politieke plannen. Moszkowicz antwoordde superieur ernstig: `Ik ben in gesprek.’ Dat was het. Hij vroeg of Mens op hem zou stemmen. Mens zei dat hij dat zou doen. We mogen in onze hand wrijven.