Mam

Begrijpen wil ik het niet, maar in een Machtig Systeem is érg veel over je bekend, wat je graag eet, waarvoor je speciale belangstelling hebt, of je vaak naar het theater gaat enzovoort. Die informatie zorgt ervoor dat je ongevraagd mailtjes krijgt waarin allerlei onzin wordt aangeboden.
Dat je tot op zekere hoogte een open boek bent, vond ik eerst alarmerend, maar het kan me inmiddels niet meer schelen. “Je houdt dat soort dingen toch niet tegen, jongen,” zou mijn moeder zeggen.
Ik begin niet voor niets over mijn moeder. Ze leeft tot mijn spijt niet meer, maar toch krijg ik nog veel berichten die me erop wijzen dat ik zondag niet met lege handen naar haar toe moet gaan of dat ik in ieder geval moet laten weten dat ik aan haar denk.
Vind ik dat hinderlijk? Nee, dat ook weer niet, maar ik stoor me wel aan bedrijven die net doen alsof mijn moeder als ze nog leefde, ook hún moeder is.
Ik noem bijvoorbeeld Apple. Die stuurt me post waarboven staat: Cadeaus waar mam dol op zal zijn. Dan suggereren ze een iPhone met als toelichting `Omdat ze altijd opneemt’ of een Mac: `Meer power voor mam.’
Dat ge-mam is benauwend klef. Hoezo: omdat ze altijd opneemt? Als mijn moeder (`mam’) lekker zat te lezen met een glas wijn erbij nam ze helemaal niet op.
Gelijk had ze.
PostNL trekt uiteraard ook aan de bel: “Verras de allerliefste deze Moederdag met een persoonlijk kaartje.” 
De allerliefste van PostNL? Mag trouwens ook een favoriete tante zijn of een goede vriendin, “met onze liefdespostzegels bezorg je haar een extra warm gevoel”.
Liefdespostzegels! Echt waar. Extra warm gevoel is méér dan een warm gevoel! Door postzegels! Mijn moeder zou zeggen: “Wat kunnen ze toch veel tegenwoordig, jongen.”