Mededelingen

Voor de Rijksoverheid heb ik diep respect. Je kunt het niet zomaar Rijksoverheid zijn en blijven. Toch probeer ik mijn contact ermee zoveel mogelijk te vermijden. Ik word er altijd erg gespannen van.
Vorige week ontving ik ineens een salarisoverzicht van de Rijksoverheid, bestemd voor iemand die net zo heet als ik, maar van de initialen delen we alleen de T. Foutje dus. Ik ben ook niet in dienst van de Rijksoverheid, het is dus een opmerkelijk foutje. Ik vermoedde dat mijn dierbare neef bedoeld werd. Die werkt wel in dienst van de Rijksoverheid. Dat heeft hij me weleens verteld, ik heb het hem nooit zien doen, maar ik geloof hem graag. 
Natuurlijk kon ik hem bellen, maar plotseling kwam ik in de ban van een vreemde uitdaging: ik bel hém niet, maar de Rijksoverheid zélf. Er stond immers een telefoonnummer op het salarisoverzicht. 
Het kost veel tijd iemand aan de lijn te krijgen. Als dat eindelijk het geval is, een vrouw met een onrustige stem, zeg ik wat ik gerepeteerd heb: dat ik een salarisoverzicht heb gekregen dat niet voor mij bestemd is, en dat ik niet in dienst van de Rijksoverheid ben. De vrouw vraagt: “Mag ik uw personeelsnummer?” Ik zeg dat ik dat niet heb, omdat ik niet tot het personeel van de Rijksoverheid behoor, maar dat ik wel het personeelsnummer kan geven dat op het salarisoverzicht staat. De vrouw vraagt, ongeduldig nu: “Mag ik uw geboortedatum?” Ik zeg dat ze daar niets aan heeft omdat ik niet in dienst van de Rijksoverheid werk. En dan opper ik dat het waarschijnlijk om mijn neef gaat en… De vrouw onderbreekt me streng: “Daar mag ik geen mededelingen over doen.” 
Ik neem me voor mijn neef spoedig te melden dat de Rijksoverheid geen mededelingen over hem mag doen.