Meetbaar

Veel hoef ik niet per se te weten. Steeds meer, geloof ik. Bijvoorbeeld dat het deze week Fiets Telweek is. Een grote groep fietsers houdt met een speciale app van alles bij, zoals de snelheid, de route, punten die voor vertraging zorgen. Het zijn van die woorden waarvan ik nooit dacht dat ik ze op zou schrijven: speciale app. Die speciale app heb ik in ieder geval niet.
Ik houd van alles bij, automatisch, maar geef het niet door aan de commissie die de Fiets Telweek heeft georganiseerd. Die commissie heeft me daarom ook niet gevraagd. Ik kén ook niemand die door de commissie benaderd is. Misschien hoor ik bij een groep Nederlanders bij wie niets meer meetbaar is.
Een woordvoerder van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid, die niets te maken heeft met de Fiets Telweek, zegt dat het onderzoek nuttig is, maar niet voldoende. Volgens hem is het belangrijk na te gaan hoe het zit met `enkelvoudige ongevallen’, dus ongevallen waarbij geen andere weggebruikers zijn betrokken, maar dat je tegen een paaltje of een boom rijdt. Belangrijker dan de hoge snelheid waarmee veel fietsers door het verkeer jakkeren. Vind ik raar. We weten toch allemaal dat fietsverkeer op snelverkeer is gaan lijken en dat de meeste deelnemers aan dat snelverkeer verboden moest worden zich ooit nog op de weg te begeven.
Het zal niet toevallig zijn dat ik tijdens de Fiets Telweek twee keer last had van enkelvoudig ongemak. Een traditionele lekke band tijdens het fietsen. Die lekke band is vervelender dan wanneer je die opmerkt vlak voordat je op de fiets stapt. En dan de val van de fiets ten gevolge van de te wijde sportbroek die aan het zadel blijft haken. Dat is twee, telde ik.