Mogelijkheid

Op één dag twee sinterklaasmomenten die me vrolijk stemden. Niet alleen vrolijk, maar ook gezellig, hoewel dat een woord is dat om een behoedzame omgang vraagt.
Het eerste moment werd door eigen familie veroorzaakt. Een van ons organiseert pakjesavond. Dat is het woord, `organiseert’, het gaat niet zomaar.
De organisatie voltrekt zich digitaal. Ook het trekken van lootjes en het doorgeven van een verlanglijstje, en als je dat laatste niet hebt, moet je melden wat je belangstelling heeft, terwijl dat binnen de familie toch bekend moet zijn. Maar misschien kan het geen kwaad wanneer dat digitaal zwart op wit komt. Wat me erg verheugde was een bericht van de organisatie dat begon met de zin: “Je maakt nu deel uit van de groep Sinterklaas 2017.” Ik ben geen groepsmens en wil dat ook niet zijn, maar deel uitmaken van de groep Sinterklaas 2017 beschouw ik als winst in mijn leven. In deze periode versterkt het mijn identiteit. Ik voel me er wat voller door.
Gistermiddag moest in Hilversum in een omroepgebouw zijn. Voor een interview in een radioprogramma. Daarna liep ik over de tweede verdieping naar de lift, door een gang met veel hoge ramen, waardoor die gang zich vulde met het bleke licht van de herfstige namiddag. Ik kwam een vrouw tegen die een karretje voor zich uit duwde. En nu kom ik bij sinterklaasmoment 2. Dat karretje was vol sinterklaascadeaus en ook zag ik een kleine juten zak die met een strik was dicht gebonden. En ik dacht: misschien is ze op weg naar het Sinterklaasjournaal, elders in het gebouw! Dat wordt natuurlijk al opgenomen! En even verdwaalde ik aangenaam in de mogelijkheid dat ik gewoon met haar mee kon lopen, `Thomas Verbogt, groep Sinterklaas 2017’.