Moment

Iedere keer als ik hoor dat een positiviteitsgoeroe iets beweert, denk ik na over dat beroep. Misschien is het geen beroep, maar een functie. Of een hoedanigheid. Iedereen zal het soms hebben dat je ’s ochtends wakker wordt met een opvallend leeg hoofd en dat je je dan afvraagt waarmee je ook weer bezig bent in het leven. Een positviteitsgoeroe zal dat ook overkomen. Wat dan?
Ik kom hierop, omdat ik me nog niet heb kunnen losmaken van de eindexamentijd. Ik lees dat de positiviteitsgoeroe Volkan Tasdan zegt dat het examen een feest is, “want je gaat jezelf bewijzen”. Ik probeer te vinden dat daar iets in zit.
De positiveitsgoeroe heeft ook een filmpje gemaakt waarin hij het ZOCK-model presenteert. ZOCK staat voor: zelfvertrouwen, ontspannen, concentratie, knallen. Met dat model in je hoofd moet een leerling naar het examen. Natuurlijk geldt het ook voor niet-leerlingen, voor iedereen die zichzelf moet bewijzen, om het zo maar weer eens te zeggen.
In het ZOCK-model interesseert me vooral de O, de O van ontspannen. Hoe doe je dat? De positiveitsgoeroe (laatste keer dat ik het woord gebruik) zegt dat het een kwestie is van een momentje voor jezelf nemen. Ik verzin het niet. Tijd geleden was er een reclame voor een merk koffie en dan zei een stem ook dat je een moment voor jezelf moest nemen en – het merk koffie dat ik niet meer weet. Die reclame prikkelde me, want ik wist niet hoe ik het me moest voorstellen, zo’n moment nemen. Als het vanzelf kwam, oké, maar hoe nám je het. Ik vergelijk het met het besluit een uurtje niets te doen. Ik ga in een makkelijke stoel zitten, kijk om me heen en al snel voel ik lichte paniek. Misschien moet ik het niet willen, mezelf bewijzen.