Nodig

Belachelijke hoeveelheid glaswerk! Staat allemaal in een kast die ik dagelijks open, maar nog nooit vond ik het een belachelijke hoeveelheid. Stuk of tien jeneverglaasjes bijvoorbeeld. In dit huis is zeker al twintig jaar geen jenever meer gedronken. Is van een tijd die voorbij. Maar niet alleen jeneverglaasjes. Voor iedere denkbare drank staat er meer dan genoeg. Kan de bezem doorheen. Sinds eergisteren wonen er vluchtelingen in onze straat, man en een vrouw, twee jonge kinderen. In drie dagen van Oekraïne naar hier. En er kwam een souterrain vrij waar een bedrijf van studenten in zat. Soort uitzendbureau, maar ineens was het weg. Het moest als de wiedeweerga een bewoonbaar huis worden. Bedden, eettafel, stoelen, alles.
Op de buurtapp (nooit gedacht dat ik het woord als normaalste zaak van de wereld zou beschouwen) circuleerden lijstjes van wat nodig was. Ook moesten er natuurlijk boodschappen gedaan worden, eerste levensbehoeften. Wie denkt daar nog over na?
En het gebeurde allemaal. Bemoedigend te merken dat iedereen in de ban kwam van opluchting eindelijk iets te kunnen doen, behalve gul geld storten op 555.
De gang van zaken werd niet sterk gecoördineerd, daar had niemand tijd voor, maar het was wel handig geweest. Tot ver na Pasen kunnen de vluchtelingen spaghetti eten.
Ook de glazen die ik in een doos stond te zetten, waren niet meer nodig. Maar ik laat ze in die doos, want er komen vast meer opgejaagde mensen, alles wordt anders. Goed dat we gaan leren onze levens te delen. Een zorgzame samenleving is meer dan twee mooie woorden.
De vraag of je iets kan missen `wat je toch niet nodig hebt’ is slap. Veel van je nodig hebt, hoeft niet alleen van jou te zijn.