Notities

Op de kleine brug hier tegenover het huis worden zo’n beetje de hele dag door foto’s gemaakt. Het is een mooie plek in de stad, romantisch, mag ik wel zeggen. Ik ben blij dat ik erop uitkijk, wat ik ook vaak doe, meestal gedachteloos, tussen van alles door. 
De toeristen doen er vaak lang over een foto te maken waarover ze tevreden zijn. Iedere keer kijken ze weer op het schermpje van hun toestel. Ze willen met een perfect beeld thuiskomen, terwijl perfectie toch in de meeste gevallen saai is. 
Fascinerend zijn de bruidsparen, om dat quizwoord maar eens te gebruiken. Meestal is er een fotograaf bij die ook naar perfectie streeft. Het bruidspaar zelf toont weinig inbreng. Vaak vraag ik me af hoe een fotograaf van bruidsparen ’s avonds thuis op de bank gaat zitten. Soms is aan een bruidspaar te zien hoe de verhoudingen liggen. Ik voel soms enige zorg terwijl ik voor het raam sta.
Er worden ook regelmatig foto’s gemaakt voor kranten of tijdschriften. Niet altijd weet ik waarvoor. Gisteren bijvoorbeeld, een lange, dunne vrouw op torenhoge stilettohakken. In zwarte niet al te winterse kleding. Ze hield nonchalant een goudkleurig jasje vast dat over haar schouder hing. Ze werd gevolgd door een vrouw die min of meer aan één stuk door foto’s maakte. De vrouw op de hoge hakken liep over de brug heen en weer terwijl ze strak naar het water staarde. Af en toe snelde een andere vrouw op haar af die met een kwastje corrigerend werk op haar gezicht verrichtte. De gefotografeerde vrouw had een fantastische manier van lopen. Alsof ze nooit ergens heen hoefde. Er was ook een man die in een klein boekje notities maakte. Volgens mij had hij de leiding. Die man zou ik best even willen zijn.