Nuttig

Er zijn dingen die je minstens één keer gedaan moet hebben,  voor de zekerheid een paar keer, om te beseffen waarom alles is zoals het is. Voorbeeldje: in ons deel van Europa zijn geen grenzen meer, maar nog niet zo héél lang geleden wel. Bij sommige grenzen konden douaniers lastig zijn, zeker als je auto geen solide uitstraling had en jijzelf ook niet. Dan kon je gesommeerd worden mee te gaan naar een kantoortje waar het sterk naar vergeefsheid rook en daar moest je dan enige tijd vragen beantwoorden met een verontrustend karakter, terwijl je je ondertussen afvroeg wát je fout had gedaan. Vervelend, maar ook nuttig. Ander voorbeeldje: de meubelboulevard. Vooral op tweede paasdag oefent die grote aantrekkingskracht op ons uit, overal in het land. En ik weet niet waarom, maar dat zegt niets. Achttien jaar geleden bezocht ik er een voor de eerste en laatste keer. Men had me getipt: daar stond een bank die ik wilde! In alle winkels op de meubelboulevard liepen jonge verkopers rond in pakken die hen erg oud maakte. Wel waren ze vrolijk en toegankelijk, in tegenstelling tot het winkelend publiek dat zich zwaarmoedig en traag voortbewoog. Gelukkig liep ik als een speer naar de bank van mijn keuze. De verkoper complimenteerde me met mijn smaak. Levertijd was twee maanden, misschien drie, want, zo zei hij: `Italië, hè. Daar weet je het nooit.’ Ik werd meteen bevangen door een intens verlangen naar Italië waar ik twee dagen later dan ook voor een paar maanden heen ging. Toen ik thuiskwam was de bank daar ook. Fijn!