Nuttig

Pas gisteren zag ik het gesprek tussen Twan Huys en de vriendin van Alexander Pechtold, die zijn vriendin niet meer is, want als ze het nog wel was geweest had ze daar niet gezeten. Minnares is misschien een beter woord. Ex-minnares. Maar ja, ik vind minnares zo’n volle aanduiding. Alsof een vrouw die minnares is, de hele dag daarmee bezig is, met minnares zijn dus. Ze zal heus ook nog wel wat anders doen, naar de bakker gaan, de auto in de wasstraat zetten, dat soort dingen. Met een politicus is dat uiteraard ook zo. Die is ook niet de hele met politiek bezig, maar kijkt ook zo nu en dan naar de televisie. Maar een politicus is natuurlijk wel iets anders dan een minnares, behalve als de minnares ook politica is. 
Terug naar Twan en de vriendin. Ex-vriendin. Hoewel vriendin ook niet precies het woord is dat de lading dekt. Ik heb ook vriendinnen, maar die zijn dan toch weer anders dan de vriendin van Pechtold.
Mensen vroegen me: “Heb je haar bij Twan gezien.” Nee, ik heb pas één keer naar Twan gekeken: toen hij met Stormy Daniels sprak. Een prettig gesprek. Kon ik niet zeggen van het gesprek dat Twan had met de ex-vriendin van Pechtold, wat misschien niet aan Twan lag en ook niet aan de ex-vriendin.
Waarom keek ik? Ja, de mensen die vroegen of ik Twan met die ex-vriendin gezien had, zeiden dat die ex-vriendin zo zielig was. Niet omdat ze ex-vriendin was, maar omdat ze daar was gaan zitten. Daarom keek ik. Omdat dat laatste me interesseerde, niet zo heel erg, maar toch. 
De ex-vriendin was niet zielig, maar tragisch. En Twan was zielig omdat hij die tragiek wilde laten zien. Namens en aan ons.
Nuttig af en toe naar oud nieuws te kijken, vooral oud nieuws dat geen nieuws was.