Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Oponthoud

Waar zouden we zijn zonder de rugzak? Wie zich deze dagen in het openbaar vervoer laat verplaatsen, zal die vraag snappen. Kinderen hebben vakantie, veel ouders hebben dus ook vrij moeten nemen om ver weg te gaan of in eigen land te recreëren. In het laatste geval speelt de rugzak vaak een prominente rol. Die zit vol proviand en materiaal om verveling tegen te gaan. Je kunt er behoorlijk tegenaan lopen. Eerder heb ik hier de rugzak in het gangpad van de supermarkt belicht. Nu kom ik er vooral mee in aanraking op roltrappen op stations en in treincoupés. Je kunt met de rugzak in de lengte en de breedte gaan staan. Is het in de breedte, dan wordt er logge versperring veroorzaakt. Dus oponthoud. Het vreemde is dat de rugzakdrager dat niet in de gaten heeft. `Mag ik er even langs?’ vraag je, maar die vraag wordt niet altijd begrepen. Ik doe trouwens nu net of ik het ontzettend erg vind, maar toch is het maar een kleine klacht. Het is vooral lastig als je haast hebt, maar ik zorg er zoveel mogelijk voor dat niet te hebben als ik me aan het openbaar vervoer overgeef. Gisteren stond ik klem tussen twee rugzakdragers in de trein naar Den Bosch. Die reed overigens niet, want `Het wachten is op de machinist die uit een vertraagde trein moet komen’. De man voor me draait zich om en zegt hard: `En ik wil even niets over Asterix horen!’ Blijkbaar had hij een van zijn kinderen achter zich verwacht. Ik probeer geruststellend te knikken en houd mijn mond. Er functioneert iets niet, maar ik weet niet precies wat dat is.