Parkeren

Over het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen lees je nooit iets waarvan je denkt: hè fijn. Altijd luidt er de noodklok. Na de beëindiging van zijn politieke carrière heeft Alexander Pechtold het daar voor het zeggen en hij kan er allemaal ook niets aan doen, maar als hij de situatie toelicht is dat nooit geruststellend, ook al praat hij sussend, wat hij goed kan. Nu is de wachttijd voor het examen een heet hangijzer. Die gaat door het dak, zoals dat heet. Kan oplopen tot vijf maanden.
Sinds 6 juli 2005 heb ik een rijbewijs, voor mij een magische datum, en eigenlijk hoef ik me met de gang van zaken binnen die branche helemaal niet meer bezig te houden. Toch lees ik ieder bericht erover van a tot z en daarna voel ik altijd vreemd opluchting: er staat niets in waarover ik me als rijbewijsbezitter druk hoef te maken!
Wat zou dat kunnen zijn? Leg ik met tegenzin uit. Waarvoor ik bijvoorbeeld bang ben, is dat er ergens staat dat slecht of matig rijgedrag ertoe kan leiden dat de vertoner van dat gedrag opnieuw examen moet doen. Is onzin, weet ik, maar toch kan ik dat soort dingen keihard denken, zeker in de vroege ochtend, het tijdstip waarop ik de krant lees.
Voorbeeld: de vaardigheid die file parkeren wordt genoemd. De andere manier van parkeren beheers ik. Weet niet hoe die heet, maar is ook niet belangrijk. File parkeren gaat me beroerd af, zeker wanneer ik aandachtig word gadegeslagen, wat door hoe ik daar bezig ben, al snel het geval is. Ik verwacht dan een agent: “Wat zijn we hier precies aan het doen?” 
Van die vraag raak ik altijd in de war. 
Agent zegt: “ Ik denk dat we uw rijbewijs maar eens naar mijnheer Pechtold sturen. Hier ermee en gauw een beetje!”