Pindakaas

Soms moet je zwakke punten gewoon maar toegeven: ik weet nog steeds niet, echt waar, wat verzadigde en onverzadigde vetten zijn. Is me al vaak uitgelegd en ik luisterde altijd aandachtig, steeds bleker wordend, maar blijkbaar is het geen informatie die ik muurvast opsla. En ik voeg er meteen aan toe: misschien wil ik het wel niet. Terwijl ik er toch aan hecht gezond te leven en ook min of meer in de gaten heb hoe dat ongeveer moet. Bij gezond leven hoort kennis van verzadigde en onverzadigde vetten.
Ik geloof, en ik zeg er gelijk bij dat het niet best is, dat ik een slechte verhouding heb met adviezen en voorschriften die te maken hebben met wat goed voor me is. Had ik als kind al. Ineens hingen op school grote affiches met daarop de Schijf van Vijf. Daar moest je je aan houden, anders kon je het wel schudden. Kalm aan graag, dacht ik dan, ik heb thuis een moeder en die weet precies wat gezond is en wat niet. Ik behoor nog tot de generatie die ervan overtuigd was dat ouders álles wisten. Uiteraard ging ik me daar later tegen verzetten, moet toen de Schijf van Vijf in mijn leven kwam, was dat nog niet zo.
Ik kom hierop omdat Het Voedingscentrum een app ontwikkeld heeft die je helpt bij het boodschappen doen. Of helpen, je kunt meteen kijken of iets te zout is, of er te veel suiker in zit en wat er aan de hand is met de vetten. Ik vind Het Voedingscentrum een prachtige instelling en ook de nieuwe app is helder en meer dan nuttig, maar toch.
De app is niet alleen voor in de winkel, maar ook voor thuis. Tijdens het ontbijt kun je even kijken of de pindakaas dienstbaar is aan een lang en gezond leven. In mij schreeuwt het zacht: laat me alsjeblieft met rust. Dát is het.