Plezier

Uitstekend bericht dat Nederlanders meer bewegen dan andere Europeanen. Uiteraard gaat het om bewegingen als fietsen en rennen, dat soort dynamiek. Wandelen en tuinieren horen er ook bij. Ik wilde zeggen: bewegen dat niet per se hoeft. Maar fietsen naar je werk valt er ook onder en je moet natuurlijk wel op je werk zijn, wat ook kan met de auto kan of het openbaar vervoer (linke soep), maar op de fiets of – ik noteer het in al die tijd dat ik columns schrijf voor het eerst! – met de benenwagen is beter, voor jezelf, en ook het milieu (daarover nu even niet).
Het fijne van het bericht vind ik ook dat ik aan al dat bewegen meedoe. Uiteraard is de boel onderzocht en daaruit blijkt dat we het in de meeste gevallen voor ons plezier doen. Niet alleen omdat het beter is voor de gezondheid, óók, maar vooral voor het plezier. Als ik tussen 8 en 9 uur in de ochtend naar het fietsverkeer kijk, zie ik dat plezier nauwelijks, moet ik zeggen. De meeste fietsers zijn op weg naar hun werk en uit zoals ze fietsen, kun je opmaken dat ze dat met grote tegenzin doen. Ligt misschien meer aan het werk dan aan de weg erheen. 
Mijn werk is thuis, daar hoef ik dus niet heen te fietsen, maar 3 keer per week fiets ik voordat ik aan dat werk begin naar de fitnessclub. Die is niet ver weg, ik kan erheen lopen, maar toch fiets ik omdat ik dan minder lang hoef te beseffen over wat ik dadelijk ga doen. Indirect fiets ik naar mijn werk, want op de fitnessclub denk ik na over wat ik allemaal wil schrijven. Is er tijdens dat fietstochtje plezier aan me te zien? Iemand die het goed met me voorheeft zegt: “Je moet leuk kijken.” Telkens als ik me afvraag hoe ik dat moet doen, schrik ik er weer hevig van.