Praten

Graag lees ik onderzoeksresultaten die bevestigen wat ik ook vind. Nu bijvoorbeeld, een onderzoeker van Crisislab stelt vast dat de politie wel degelijk gezag heeft op straat. Goed zo! Paar jaar was er een onderzoek van De Telegraaf. 80 procent (!) van de lezers miste dat gezag, maar ik heb de indruk dat bij die lezers de behoefte aan gezag groter is dan bij andere mensen. Moet ook maar eens onderzocht worden. 
Uit het onderzoek kwam naar voren dat respect tot respect leidt. Dan hebben we het over de interactie tussen de politie en ons, gewone burgers. Ja, zo werkt het overal. Goed dat dit weer eens in het licht getild wordt. Respect is nogal wat, méér dan dat je alleen maar zégt dat je het hebt. En zinnen die beginnen met `Met alle respect voor…’ moeten vermeden worden, want je weet dat er dan `máár’ komt en dat `máár’ zorgt ervoor dat het respect niets voorstelt.
Respect gaat bijna altijd hand in hand met vriendelijkheid. Wanneer agenten zich hard opstellen, werkt dat contraproductief. Is het woord in het onderzoek: contraproductief. Nee, ze moeten ons vooral vragen mee te werken. Dat doen we dan, meestal. Ik neem aan dat het nu over het gewone dagelijks leven gaat, voor zover er iets gewoon is. Bij hooligans die ontremd een snackbar aan het ontmantelen zijn, moet je natuurlijk niet aankomen met het verzoek mee te werken aan een situatie die wenselijker is. 
Ik ga moeilijk met gezag om, maar dat van de politie accepteer ik op volle kracht. Soms heb ik er zelfs zin in. Dan wéét ik dat ik in een verkeersovertreding verzeild raak en ha, daar staan twee agenten van wie er een me tot stoppen maant: “We willen even met u praten.” En dan praten we. Ben ik weer hartstikke jong.