Prik

Behalve medicijnen die moeten van de dokter, slik nog van alles. Vitamine A en B, vitamine D (zuigtablet) en ook iets dat Man 50+ heet. In de winkel stond ik over dat laatste te twijfelen. Dat je een man van boven de 50 bent, is natuurlijk te zien, maar blijkbaar ontbreekt er iets aan dat man-zijn, anders zou je niet met dat potje voor de toonbank staan. Ik zei: “Baat het niet…” en maakte de zin niet af. Het meisje bij de kassa toonde geen reactie. Misschien beschouwde ze me als een in alle opzichten kansloos persoon, maar het kon ook zijn dat ze met iets in zichzelf bezig was – zijn meisjes bij kassa’s vaak, wat ik begrijpelijk vind. Ik gooide er een schepje bovenop: “Het is, geloof ik, goed voor zo’n beetje alles.” Toen keek ze eerst mij aan, daarna naar het potje en knikte met vage tegenzin, zo van `Vooruit, voor deze ene keer dan’. 
Thuis probeerde ik tevreden zijn over mijn aanschaf van Man 50+. Weer bestudeerde ik het etiket: draagt bij aan fitheid, ondersteunt de afweer van het lichaam, goed voor het gezichtsvermogen. En in kleinere letters daaronder: draagt bij aan het geheugen. 
Is nu ongeveer een jaar geleden en als ik er later op de dag achter kom dat ik vergeten ben een tablet te nemen, voel ik lichte nervositeit en noem ik in gedachten een stuk of 10 liedjes van de Beatles, om te controleren hoe het zit met mijn geheugen.
Gaat tot nu toe prima. Maar ja, ik vergat die ochtend wel mijn Man 50+ te nemen!
Wat ik maar wil zeggen: de griepprik is voor mij geen punt. Baat het niet etc. Sommige werkers in ziekenhuizen willen niet en moeten overgehaald worden met zinnetjes als `prikkie haal je niet alleen voor jezelf’. Jammer dat zo’n prik dan weer prikkie heet!