Prik

Waarom lezen we gefascineerd over het leed van anderen? Waarom kijken we naar een film die begint met een psychopathische clown met een hakbijl op weg naar een boerderij? Misschien doen we dat om ervan te leren. Leed kan te voorkomen zijn als je sommige dingen niet doet. Welke dingen? Nou, de dingen waarover je net gelezen hebt. En als je een clown tegenkomt op een plek waar je die niet verwacht, moet je niet meteen denken dat hij grappige kunstjes gaat vertonen. We worden er dus wijzer van, van zo’n boek of film. 
De voornaamste reden echter dat we door blijven lezen en kijken is dat we ontzettend blij zijn dat het óns niet overkomt. Daarom worden we er ontspannen van, soms zelfs een beetje gelukkiger. Als je daarover nadenkt, kom je misschien voorzichtig tot de conclusie dat het eigenlijk niet zo mooi van je is. Maar ja, zit nu eenmaal in ons.
Als ik lees dat er een tekort aan griepvaccins dreigt, juicht het in mij zacht: maar ik ben voorzien! Daarna pas verplaats ik me in de landgenoten die nog niet geprikt zijn, maar aan die verplaatsing heeft niemand iets.
Ik ben de prik zondagochtend gaan halen. Kon tussen 8.30 uur en 9.30 uur, raar tijdstip, maar het zal een reden hebben. Ik was er precies om 8.30 uur en toen stond er al een lange rij. De praktijk van de huisarts ging echter niet open. Eerst stelden we elkaar de vraag of we ons vergist hadden in het tijdstip. Niemand had daar een antwoord op. Na een kwartier ontstond er gemor: wat denkt de dokter wel en dat op zondagmorgen? Sommigen van ons maakten zich nijdig uit de rij los om naar de dichte deur te kijken. Mensen die zoiets vaker doen, weten dat dat niet helpt. 
Ik wil maar zeggen: je moet er iets voor over hebben!