Regen

Deze week belt een redacteur van Margriet op om te vragen wat ik leuke dingen vind. Dan moet je er vijf of zes opnoemen. Het is vaste rubriek in dat tijdschrift. 
De Margriet lees ik zelden. Heb er verder niets tegen, maar voel me niet op en top de doelgroep. De rubriek kende ik dus ook niet. Ik kreeg wat voorbeelden toegestuurd, want ja, wat zijn leuke dingen? 
Ik vind mijn werk leuk, het allergrootste deel van mijn leven ook, ik sta nooit op met het voornemen: vandaag ga ik leuke dingen doen.
Komt nog bij dat ik vaak vaststel dat we te snel iets leuk noemen.
In een van de voorbeelden zegt een collega dat ze het leuk vind Kerstmis te vieren wanneer het nog lang geen Kerstmis is. Gewoon op een willekeurige dag. Dat zetten zij en haar dochter kerstmuziek op en kopen kerstcadeautjes. Dat kan ik natuurlijk niet mee komen in mijn lijstje, maar het spreekt me wel aan.
Ik houd ervan iets te doen wat haaks staat op, wat ik nu maar noem, De Algemene Omstandigheden. Met instemming las ik gisteren in deze krant over een wedstrijd in het maken van winterse kostjes. Had eerder gemoeten, maar ja, corona. Was in Groningen. Snert en stamppotten. Moet nu niet aan dat eten denken, maar het fascineert me aangenaam.
Toen het vorige week zo warm was, waarover bijna iedereen weer moeilijk begon te doen, klonk in mijn werkkamer het stemmige geluid van regen. Kun je regelen via Spotify. Liefst acht uur lang, met zo nu en dan de in de verte beetje donder. 
Als ik besluit dat mijn werk er voor die dag op zit en naar buiten ga om bijvoorbeeld boodschappen te doen, dus in code geel voor hitte terechtkom, denk ik met volle teugen: wat is het lekker opgeklaard.
Volgens mij best een leuk ding.